otobüste geliyorum. tabi herzamanki gibi otobüs şöförü kendi şahsi yarış arabasını kullanıyor gibi kullanıyor otobüsü. efendim elli yaşlarında bir beyefendi söylenmeye başladı. hatta hayvan falan bile dedi şöföre. takmıyor tabi. beyefendi yolculara da söylendi bu arada, hiç sesiniz çıkmıyor diye. e amca sen böyle söyleyince sesimizin çıkacağı varsa da çıkmaz artık. yani hem provakasyona açık ruhumu ateşliyorsun hem de başkasının sözüyle hareket etmeyen kişiliğime de iğneyi basıyorsun. kısacası şöföre ben de kızmak istiyorum ama o amca bu hareketiyle beni engelledi. büyük bir ızdırap ve utanç içinde geçen bu yolculuk tam bitmek üzereyken amca yaklaşıp " kusura bakmayın. sabah sabah kabalaştırıyorlar insanı" dedi ve biraz olsun gazımı aldı.