hala ne yazacağımı tam olarak bilemiyorum. kafamdan yüzlerce şey aynı anda geçiyor. hepsini yazmak istiyorum, hepsini birden dökmek istiyorum. demek istiyorum ki bu dünyada varolduğumdan beri, bunu hissettiğimden beri, bunları , bunları düşünüyorum. hani bir toz parçası değilim le hiçliği kutsayan düşüncelerimin arasında gidip geliyor ve bu gidiş gelişlere kendimi alıstırmaya çalışıyorum.

parca, parca hatırlayabildiğim anları olanca sakinliğimle yazmayı istiyorum. sakinlik sadece bir temenni kendim için. oysa dünyanın ucundan düsüyormus gibi hissettigim ve etrafa bir köpek gibi saldırdığım zamanlar daha çok beni barındırıyor, daha cok benden var o zamanların içinde.

bir dal da ben bırakmak istiyorum kendi bahçeme, bir taş, bir çimen, hiç olmadı bir larva, bir toz zerreciği...

not: fotoğraf gerçek bir kolibasiline aittir.