gece, uyuyorum,uyuyoruz sarı ve ben , kolibasili the gerçek seyahatte, televizyon açık yatıyorum çoğunlukla, bir an gözlerimi açtım ekranda donmuş bir kare, ekranda mı, evin ortasında mı belli değil. deliye döndüm. karşımda bir yüz var, insan yüzü, ama hiçbir uzvu yerli yerinde değil, hatta bazı uzuvları yok, bazıları ise inanılmaz deforme olmuş. gerçeklikten çok uzak ama yine de gerçek olduğunu bildiğimden olsa gerek çok korkutucu... ağız yok, onun yerine yuvarlak, hortumu andırır bir şey, gözler hiç yok, oyuk bile yok, kapalı, dikilmiş gibi, burun yok, delik var sadece, anlatılabilecek gibi değildi, anlatmaya çalışmam boşuna...

ne kadar zor hayatlar var aslında, gece hiç aklımdan gitmedi o yüz ve yaşadığını düşündüğüm hayat...